Zakelijke gegevens:
Mijn boekverslag gaat over Schuld van Mel Wallis de Vries. Het boek is uitgegeven door Uitgeverij de Fontein in 2015.

Samenvatting:

Na Leila’s moord krijgt Kate opeens een brief waarop staat: Hallo Kate, heb je er spijt van? Kate snapt er niks van, maar ze denkt dat het te maken heeft met een ruzie van een paar dagen ervoor. Twee dagen later krijgt Kate nog een briefje waar op staat: Ben je al bang? Dat zou je wel moeten zijn. Ik zie alles wat je doet. Trut!

In het boek staan tussendoor rode stukken, geschreven met ‘bloed’ van de moordenaar. De moordenaar ziet dat Kate haar middelvinger opsteekt naar het briefje wat ze kapot heeft gescheurd en op de grond heeft laten vallen. Hij heeft zin om haar te vermoorden.

Als Kate bij een feestje eerder vertrekt dan haar vriendinnen gaat ze naar haar vriendje, Luuk. Ze is een beetje dronken en het loopt niet helemaal lekker met Luuk. Ze besluit eerder weg te gaan de volgende dag. Ze komt alleen thuis, er is niemand. Er wordt aangebeld, Kate denkt dat Luuk nog even langskomt dus ze opent de voordeur meteen. De moordenaar heeft haar boven met injecties vermoord en in bad gelegd, alsof ze zelfmoord had gepleegd.

Dan gaat het verhaal over in Yara, een ander meisje. Ook Yara krijgt na een rotdag op school een brief waarop staat: Beste Yara, weet je eigenlijk wel wie je bent? Ze denkt dat haar broertje erachter zit dus ze loopt meteen naar zijn kamer. Hij weet niet waar Yara het over heeft, maar Yara denkt wel anders. Twee dagen later gaat Yara weg van school omdat ze zich niet lekker voelt. In haar fietskrat ligt een envelop. Ze denkt dat Finn, haar broertje de envelop er weer in heeft gelegd omdat deze envelop met hetzelfde handschrift is geschreven als de vorige brief. Maar dat kan niet, daar is de brief te netjes voor. Yara leest het briefje: Hallo Yara, Je lijkt zo mooi en onschuldig als je slaapt. Maar daar trap ik niet in. Heb je vannacht over mij gedroomd? Ik wel over jou… We zien elkaar snel.

Yara besluit naar het politiebureau te gaan met de brief. Maar omdat er geen bedreigingen in stonden neemt de politie haar niet helemaal serieus. Tenminste, dat denkt ze. Als de agent zegt dat haar ouders ervan geïnformeerd moeten worden gaat ze snel weg, ze heeft niet nog meer zin in gezeik.

’s Avonds in het schemerdonker fietst Yara door de regen naar huis. Als haar telefoon piept in haar broekzak. Ze ziet dat ze drie gemiste oproepen heeft van haar moeder dus besluit Yara naar huis te gaan. Opeens hoort ze iemand achter haar kuchen. Dan gaat het heel snel. Yara wordt van haar fiets afgerukt en komt ten val. Een trapper prikt in haar zij en er stroomt iets warms langs haar slaap. Er komen twee gympen naast haar staan, maar ze is te zwak om omhoog te kijken. Haar arm wordt vastgepakt en ze voelt een scherp prikje. Boven haar hoort Yara een stem “Zeg maar dag tegen je handje”. Ze voelt dat ze op een harde, koude balk wordt gelegd. Ze voelt steentjes in haar vel prikken en een gekke, metaalachtige geur. Yara wil vluchten maar ze heeft geen gevoel meer in haar spieren. Plotseling ziet ze een fel licht.

De moordenaar wend zijn hoofd af als de trein passeert. Hij hoort de wielen piepend blokkeren, maar het is te laat. Sorry Yara, maar je had niet zo’n domme bitch moeten zijn.

Het verhaal gaat verder met Tess. Ze is toevallig op het moment dat Yara ‘Zelfmoord’ heeft gepleegd bij het treinspoor. De agenten zeggen meteen dat het wel vaker voorkomt. Snel gaat ze naar huis, waar ze nog maar 3 maanden woont. Ook Tess krijgt een brief waarop staat: jij bent de volgende. Ze denkt dat het een domme grap van iemand is omdat ze op school ook nog niet ergens bij hoort. Algauw heeft ze een tweede brief tussen haar schoolboeken zitten: Hallo Tess, Heb je veel aan me gedacht? Ik denk de hele tijd aan jou. Wil je weten wat ik met je ga doen? Nog heel even geduld… Met haar moeder besluit Tess naar het politiebureau te gaan. De agente begrijpt dat ze geschrokken is maar zegt dat ze zich niet teveel zorgen moet gaan maken. Misschien is het een vriendin die een grapje maakt of een stille aanbidder. Tess leest een krantenartikel over de 3 eerdere zelfmoorden van een andere Amsterdamse school. Ze besluit terug te gaan naar de plek waar Yara zelfmoord heeft gepleegd, maar vindt er niets.

’s Avonds gaat Tess naar de eerste hockeytraining in Amsterdam die haar moeder heeft geregeld. Na deze hockeytraining zit er een wit gevouwen briefje aan Tess’ stuur waarop staat Domme Trut!!! Ik hou je overal in de gaten… Het briefje heeft hetzelfde handschrift als de twee eerdere brieven. Op haar hoede fietst Tess naar huis. Eenmaal thuis hoeft Tess niks te eten, ze heeft een plan bedacht. Ze schrijft de adressen op van de 3 eerder vermoorde kinderen. Bij het huis van Yara stopt ze. Ze praat met Yara’s zus, Romee maar komt niet meer te weten.

Daarna fietst Tess naar het huis van een vriendin van Kate. Maar ook bij Britt komt ze niet veel te weten.

Bij Leila’s huis verzint Tess dat er wat boeken van de bieb van haar bij Leila liggen. Leila’s moeder opent en zegt dat ze boven wel even naar de boeken mag kijken, maar zij gaat wel weg. In Leila’s kamer vindt ze een briefje met dat ze naar de tandarts moet en nog een opstel in moet leveren. Ze kijkt even door het raam en dan krijgt ze een sms’je. De vriend van Kate weet misschien iets van de brieven: Hij heet Luuk Staals. Die naam komt Tess bekend voor. Ze doet een stap naar achteren en dan wordt ze hard vastgepakt. Ze valt op de grond. De moordenaar geeft haar een glas met slaappillen. Opeens wordt Tess wakker. Een jongen die bij Luuk in het hockeyteam zit kijkt haar aan. Haar handen zijn vastgebonden met een sjaaltje van Leila. Uit een reflex begint Tess te gillen. De jongen zegt dat niemand haar hoort. Maar de vrouw moet terugkomen. Maar dat is niet zo. ‘Ze gaat naar een vriendin in Den Haag. Die komt voorlopig niet thuis’. ‘Ik ben Leila’s oudere broer’. Dan heeft hij Leila vermoord. ‘Nee’, zegt hij. ‘jij’.

Leila deed zich op een chatsite voor als Louise. Ze was zo eenzaam dat ze blij was dat ze jou had ontmoet. Maar Tess kwam niet opdagen en daarom staat ze ook op het lijstje met mensen die Leila niet meer mag. Leila heeft zelfmoord gepleegd. Tess kan als de jongen weg is nog net bij haar telefoon komen, maar ze is heel zwak. Ze wil aan de alarmcentrale vertellen dat ze een dodelijke dosis slaappillen heeft binnengekregen, maar ze krijgt niets meer uit haar mond.  Ze voelt zichzelf steeds meer wegzakken.

Een jaar later weet Tess dat ze vreselijk veel geluk heeft gehad. De man van de alarmcentrale heeft de locatie van haar telefoon laten traceren waardoor de ambulances haar vonden. Toen ze gevonden was had ze bijna geen polsslag meer. Ze hebben haar maag leeggepompt en haar een paar dagen in kunstmatige coma gelegd. Het dagboek van Leila heeft ze gekregen.

Achter in het boek staan ook de brieven die Leila naar iedereen heeft geschreven.

Hoofdpersoon:
In dit verhaal zit niet echt een hoofdpersoon. Het verhaal begint met Kate in de hoofdpersoon, na Kate’s moord is dit Yara en uiteindelijk Tess. Omdat het verhaal eindigt bij Tess zie ik Tess wel wat meer aan als de hoofdpersoon. Het deel wat over Tess geschreven wordt duurt ook langer. Tess is eigenlijk een heel lief en zorgzaam meisje, soms iets te verlegen. Ook dat komt doordat ze op haar nieuwe school nog niet echt nieuwe vriendinnen gemaakt heeft.

Bijfiguren:

Yara is best arrogant, laat snel weten wat ze wel en niet wil en heeft snel een pik aan dingen.

Kate is eigenlijk best lief en aardig, maar laat ook weten wie ze is. Een beetje arrogantie heeft ze ook wel.

Luuk Staals, het vriendje van Kate is heel aardig en zorgzaam.

Britt is Kate’s vriendin. Ze is aardig tegen anderen maar kan ook best hard uit de hoek komen.

Tess’ ouders zijn soms net iets te zorgzaam voor Tess, waardoor ze er soms gek van wordt. Maar ze houd wel van haar ouders en valt niet boos uit tegen ze, wat Yara juist weer doet.

Michael is de broer van Leila en tevens ook de moordenaar. Hij is heel zorgzaam voor Leila, maar tegen anderen heeft hij geen ziel en voor Leila vermoord hij ook Kate en Yara, en wil nog meer mensen vermoorden.

Waar speelt het verhaal zich af?
In Amsterdam

Wanneer speelt het verhaal zich af?
Een van de afgelopen jaren, het boek is zo geschreven van deze tijd, te zien aan mobieltjes, laptops, ect. Voorin het boek staat de rouwadvertentie van Leila, waarin staat dat ze 11 november 2014 is overleden.

Zitten er terugblikken, terugwijzingen, vooruitwijzingen in het verhaal?
Ja, er wordt door Tess veel nagedacht over hoe de moorden hebben kunnen plaatsvinden en door wie. Ook krijgen de meiden briefjes waarop bijvoorbeeld staat: Nog even geduld. Achteraf wordt er door de moordenaar ook verteld waarom Leila zelfmoord heeft gepleegd en het dagboek van Leila is ook een terugblik naar het hele verhaal.

Hoe is de volgorde?
De volgorde is niet chronologisch. Het wordt heel gewoon opgebouwd maar het eind, het dagboek van Leila is eigenlijk een vooraf van het verhaal wat je achteraf te zien krijgt.

Wat voor soort verhaal is het?
Een jeugdthriller

Welke ontwikkelingen maken de hoofdpersonen mee?
Dat ze vermoord worden en er goed duidelijk wordt gemaakt waarom.

Hoe brengt de schrijver spanning in zijn werk?
Door details van de moordenaar te verbergen en de reden achter de moorden ook.

Welke vertelsituatie kom je tegen?
Ik vertelsituatie

Wat voor einde zit er aan het boek?
De brieven die Leila aan de vermoorde kinderen heeft geschreven. Waarom ze hun niet mag en de reden achter haar zelfmoord.

Over de auteur:
Naam:

Mel Wallis de Vries

Geboren:

8 februari 1973 in Leiden

Middelbare school:

In 1991 heb ik mijn eindexamen gehaald.

Beste vak:

Nederlands

Slechtste vak:

Wiskunde, ik had een dikke onvoldoende op mijn eindexamen…

Na de middelbare school:

Ik heb Biologie en Journalistiek gestudeerd in Groningen. In 1997 ben ik afgestudeerd.

Werk:

Na mijn afstuderen heb ik een tijdje als freelance journalist voor De Telegraaf gewerkt. Daarna heb ik de overstap gemaakt naar een marketingfunctie. Via waspoeder, shampoo en gezichtscrème ben ik uiteindelijk marketingmanager geworden voor een groot beauty-merk. Ik vond mijn werk heel leuk, maar ik vond het wel jammer dat ik zo weinig tijd had om te schrijven. Pas na de geboorte van onze eerste dochter ben ik dat fulltime gaan doen.

Schrijven:

Ik wist al heel vroeg dat ik schrijfster wilde worden. Jarenlang heb ik tientallen schriften en notitieblokken volgekrabbeld met verhalen en ideeën. Ik ben naast mijn werk ook altijd blijven schrijven, maar dat was soms best lastig met mijn drukke baan. Het manuscript voor mijn eerste boek (Uitgespeeld) heb ik in 2003 afgerond. Uitgespeeld verscheen in 2005.

Thuis:

Ik woon samen met mijn vriend en onze kinderen Pien (2005), Teun (2008) en Roos (2014) in Weesp. Ik ken mijn vriend al heel lang: sinds de vierde klas van de middelbare school.

Weetje over Mel:

Ik ben een enorme angsthaas. Ik ben echt bang voor alles: vliegtuigen, brand, spinnen, doodgaan, inbrekers… De lijst is helaas eindeloos lang, maar het is wel een goede inspiratiebron voor mijn boeken!

Beste eigenschap:

Discipline

Slechtste eigenschappen:

Mijn slordigheid en angst

Gekke gewoonte:

Stukjes kokosnoot eten tijdens het schrijven (of koekjes, maar dat is veel ongezonder…).

Blunder:

Dat ik uit mijn broek ben gescheurd tijdens een schoolpresentatie…

Beste schrijftip:

Geef nooit op! Pas na ontelbaar veel pogingen is het mij gelukt om mijn eerste boek uit te geven.

Ooit gezegd:

Ik gebruik in mijn boeken heel vaak dingen uit mijn eigen middelbareschooltijd. Zo zijn bijna alle hoofdpersonen in mijn boeken gebaseerd op mensen die ik echt ken. Ik geef ze natuurlijk wel een andere naam.

http://www.melwallisdevries.nl/over-mel/

Leeservaring:
Dit boek heb je zo uit! Doordat de schrijver dingen verbergt in het verhaal die je te weten wilt komen. Zo vond ik Yara best eigenwijs en snapte ik best waarom Leila haar niet mocht. Het einde van het boek zat er een beetje aan te komen, ook doordat je tussendoor de gedachtes van de moordenaar kunt lezen, maar dat het de broer van Leila was, was totaal onverwacht! Mel Wallis de Vries houdt spanning in haar boeken en dit boek is zeker een aanrader! Vooral als je van boeken over moorden houdt.

Verwerkingsopdracht:
Beschrijf hoe de schrijver spanning in zijn verhaal brengt
De schrijver laat heel wat open plekken in het verhaal na waardoor je meer te weten wilt komen en door blijft lezen. Daarnaast komen er nog meer problemen bij waardoor het nog moeilijker wordt om uit de situatie te komen. Uiteindelijk is de hoofdpersoon er net op het nippertje goed uit gekomen en de punten die in het verhaal nog onbeantwoord bleven werden verduidelijkt met het dagboek van Leila.