1. Zakelijke Gegevens

Mijn boekverslag gaat over het boek Moordjaar van Maureen Johnson. Het boek heet oorspronkelijk The Name of the Star en is vertaald door Inge Boesewinkel en Jeske Nelissen. Het boek is in 2011 gepubliceerd door uitgever G.P. Putnam’s Sons en de vertaalde versie is uitgegeven in 2012 door Uitgeverij de Fontijn.

2. Samenvatting
   Aurora, ook wel Rory genoemd, verhuisd naar Londen. Ze gaat daar naar een Engelse kostschool Wexford. Maar zodra ze in Londen is gearriveerd, begint een serie gruwelijke moorden. De onderzoeken tonen dat er verdacht veel vergelijkingen zijn met Jack the Ripper, een seriemoordenaar die in 1888 vijf moorden heeft gepleegd. Het ziet er voor Rory niet best uit. De moorden worden gepleegd in de wijk waar haar kostschool staat.

Als Rory op de avond wanneer er mogelijk een rippermoord plaats zal vinden, met haar vriendin weer terug naar de kostschool gaat, ziet Rory een man. De man vraagt haar wat maar omdat ze eigenlijk niet buitenshuis mag zijn klimt ze snel door het raam naar binnen en beantwoord ze wat van zijn vragen. Als Rory erachter komt dat haar vriendin niets gezien heeft wordt het voor Rory nog erger. Wie was die man? En waarom zag Rory’s vriendin, Jazza deze man niet?

De volgende dag blijkt dat er een moord midden op het grasveld van Rory’s school is gepleegd. Overal zijn agenten. Een agent spreekt Rory aan. Door een bijna-doodservaring wat eerder op school is gebeurd ziet Rory geesten. Er is dus een grote kans dat de Ripper een geest is.

Op hetzelfde moment krijgt James Goode, presentator bij BBC een pakketje. Het pakketje heeft geen afzender en is niet gestempeld. In het pakketje zit een nier met bijgeschreven brief waarop staat dat James de brief moet uitzenden. In de brief staat het volgende:
Uit de hel.
Meneer Goode,ik stuur u de helluft van de nier die heb van een man ik heb hem voor u bewaart de andere helluft heb ik gebakke en gegete het was errug lekker. Ik kan u het bloedrige mes sturen dat hem eruit sneet als u iets langer wagt.

Ik heb me volgunde persoon al gekoze en ik wou dat het al 9 november was want ik heb erruge honger en zin. Laat assublieft me mooie nier in u show zien meneer Goode en lees me brief of ik moet snel naar buiten om nog meer…

En toen gebeurde er een fout in het BBC-gebouw. Iemand had de stekker eruit getrokken waardoor de laatste zin van de brief, die hij met meeste nadruk wilde voorlezen alleen de twee cameramannen en James zelf de enige waren die deze zin hoorden.

De volgende dag krijgt Rory een kamergenoot bij in haar kamer. Rory en Jazza zijn niet meer alleen, maar Boo (Bhuvana) komt bij op de kamer. Algauw krijgen ze door dat er iets niet klopt: ten eerste begint Boo 1 maand later aan haar school en ze maakt nooit haar huiswerk.  Op een dag besluit Rory  Boo te volgen, maar als ze naar Boo, een vrouw en een politieman in gesprek kijkt ziet ze opeens iemand door de vrouw heenlopen. Rory wordt niet goed en besluit naar het drietal toe te lopen, waarna ze naar een huis gebracht wordt. Daarna wordt haar verteld omdat ze een keer bijna gestikt is, ze mensen kan zien die andere mensen niet kunnen zien. Het zijn dode mensen. Geesten. Daar na beseft ze zich dat ze de Ripper heeft gezien. En haar vriendin niet. De Ripper is dus een geest.

Het blijkt dat net zoals Boo, twee andere politieagenten van hetzelfde team ook geesten kunnen zien: Stephan en Callum. Die vertellen Rory de laatste zin van de brief van BBC: ‘Ik kijk ernaar uit een bezoek te brengen aan degene die de gave heeft mij te zien, en haar ogen uit te steken’. Dan komt Rory erachter dat ze in levensgevaar is. Rory heeft de Ripper blijkbaar al een paar keer ontmoet, maar ze heeft er niet bij stilgestaan dat hij de Ripper is. Stephen en Callum beloven Rory dat ze haar gaan helpen door middel van een Terminal, een apparaat waarmee je geesten kunt laten verdwijnen.

Op de avond waarop de vijfde “Rippermoord” plaats zal vinden krijgt Rory allemaal sms’jes van verschillende nummers. In een van de sms’jes staat: Kom om 4 uur naar metrostation King William Street. In het sms’je daarna staat: Ik ga vannacht moorden. Ik ga moorden, moorden, moorden, moorden en nog eens moorden, tot ik bij je ben. Ik ga moordend op weg naar jou. Ik zal een spoor van bloed trekken tot ik bij je ben. Kom meteen naar mij toe. Rory besluit om met Callum en Stephen naar het station te gaan. Met twee van de drie Terminals. De andere heeft Boo bij zich, die in Wexford, Rory’s kostschool blijft.

Eenmaal op het ongebruikte station komen Rory, Stephen en Callum in de val. De Ripper heeft Stephen te pakken en spuit hem vol met injecties, zodat hij langzaam zal doodgaan. Alleen als de Ripper alle terminals krijgt, blijven ze in leven. Maar ze hebben maar een terminal bij zich, dus gaat Rory met de Ripper op pad naar Wexford, waar de derde Terminal is. Maar als de Ripper de Terminal heeft, besluit hij om Rory toch te doden. In de wc’s. De Ripper maakt een snee, net niet in Rory’s buikwand. Rory zal langzaam sterven. Totdat ze hulp krijgt uit onverwachtse hoek. Een andere geest dood de Ripper, en zichzelf, met de Terminal.

Uit betrouwbare (eigen) bron.

Wie is de hoofdpersoon?
Aurora Deveaux, een meisje dat liever Rory genoemd wordt. Ze komt uit Bénouville, Louisiana, New Orleans, V.S. In het begin moet ze vooral wennen aan het feit dat zij een Amerikaanse is, en al haar schoolgenoten Engelsen zijn. Rory is een vlot meisje, maar ook heel beschermend voor anderen, wat je vooral later in het verhaal merkt. Af en toe is ze een beetje zwijgzaam maar al snel maakt ze vrienden op haar nieuwe school. Er sportief is ze sowieso niet, dat krijg je al gauw door als ze hockey als haar sport op school uitkiest.

 

Wie zijn bijfiguren?
Jazza:
Jazza is Rory’s kamergenoot, een heel lief en muzikaal meisje. Ze speelt Cello. Af en toe hebben Jazza en Rory misverstanden maar dat komt omdat Rory niet zomaar aan iedereen kan vertellen dat ze geesten ziet, en dit houdt ze dan ook voor bijna iedereen geheim. Maar Jazza krijgt dit op het eind iets door, maar Rory verteld het hele verhaal niet tegen Jazza.

Jerome:
Jerome is een van de klassenoudsten, en later ook Rory’s vriendje. Ook al laat Rory dat niet heel duidelijk merken en net als bij Jazza hebben Jerome en Rory af en toe misverstanden omdat Jerome niet weet dat Rory geesten ziet. Jerome is zeer geïnteresseerd in de verhalen van de Ripper, wat bij Rory nog meer nadelen heeft.

Boo:
Bhuvana, die zichzelf liever Boo noemt, komt een maand nadat Wexford begonnen is pas op school. Er is iets aparts met haar aan de hand, ze doet helemaal niets aan haar huiswerk en ze heeft twee telefoons. Later blijkt dat Boo er puur is om Rory te beschermen, omdat de Ripper meer van Rory af wil weten. Boo kan ook geesten zien en is daarom ook een van de weinige mensen die dit ook van Rory afweet.

Claudia:
Claudia is Rory’s huismentor. Ze komt niet veel in het verhaal voor, en daarom weet ik als lezer niet veel van Claudia af. Behalve dat ze erg veel van hockey houdt en een bulderende stem heeft.

Charlotte:
Charlotte is de monitor, een hoofdklassenoudste zeg maar. Rory weet niet veel van haar af, behalve dat ze vrij populair wil doen omdat ze hoofdklassenoudste is. Rory krijgt al gauw door dat het tussen Jazza en Charlotte niet goed klikt, ondanks dat ze het jaar voordat Rory op Wexford kwam kamergenoten waren.

Jack The Ripper:
Jack The Ripper speelt een aparte rol in het verhaal. In het begin weet Rory niet eens wie hij is en wat hij doet. Al gauw komt Rory erachter dat hij een geest is, en hij de Ripper wel is. Het is een gemene man die allemaal mensen vermoord en geen gevoel heeft voor het feit wat hij al die mensen wel niet aandoet. Rory komt erachter dat hij een naam heeft: Alexander Newman. Hij heeft zichzelf ooit vermoord, net zoals 5 andere mensen van zijn vroegere politieteam. Ook hij behoorde tot de speciale geestenpolitie.

Jo:
Jo is een andere geest. Ze is ooit omgekomen bij een instorting van een appartement. Sindsdien zwerft ze in haar straat rond en ruimt ze afval op die andere mensen achterlaten. Ze is een hele lieve en zorgzame vrouw.

Volgorde:
Het verhaal speelt zich vrij Chronologisch af, maar omdat het verleden bij dit verhaal betrokken is wordt er wel vrij veel teruggeblikt naar vroeger en nagedacht hoe alles op zijn plaats gezet moet worden.

Wat voor soort boek is het?
Het is een jeugdtriller, net als op de voorkant staat: Een jeugdthriller vol spanning, humor en romantiek.

Wat maakt de hoofdpersoon mee?
De hoofdpersoon maakt een hele grote ontwikkeling mee. Eerst verhuisd ze van de V.S. naar Londen, waar ze best wel moet wennen aan het andere accent, de andere cultuur en de manier van lesgeven. Maar in haar kostschool komt ze goed op haar plek terecht. Door de Rippermoorden maakt Rory veel spanning mee, en vooral als ze erachter komt dat Rory zelf de volgende is. Op het einde wordt het helemaal spannend als ze bijna haar vrienden verliest door de Ripper.

Hoe brengt de schrijver spanning in zijn werk?
In het begin wordt vooral informatie dat voor iedereen onbekend is achtergelaten. Later in het verhaal (zoals de ontmoeting met de Ripper) zijn er dingen die voor Rory niet helemaal duidelijk zijn. Hierdoor gaan wij als lezer ook onze eigen dingen denken. Vooral door het feit dat de Ripper duidelijk qua commando’s is, maar onduidelijk wat hij van plan is, wordt de spanning in dit verhaal gebracht.

Vertelsituatie:
Het verhaal wordt vanuit de ik vertelsituatie verteld. Deze ik-persoon is Rory.

Wat voor einde zit er aan het boek?
De Ripper is weg, verdwenen door de Terminal die Jo gebruikt heeft. Omdat de manier waarop de Ripper verdwenen is, geheim moet blijven voor de rest van Engeland wordt er een verhaal bedacht waar de rest van Londen wat mee kan. Langzaam moet de draad weer opgepakt worden in het gewone leven. Rory verlaat haar kostschool en gaat naar een andere school in Engeland. Ze is nog wel ziek doordat de Ripper een snee in haar buik gemaakt heeft.

3. Over de auteur
   Maureen Johnson, geboren in Philadelphia is een Amerikaanse schrijver van jeugdliteratuur voor tieners. Johnson volgde een opleiding aan de University of Dalware en studeerde daarna "writing" en "theatrical dramaturgy" aan de Columbia-University. Haar eerste boek verscheen in 2004 onder de titel The Key to the Golden Firebird, in het Nederlands uitgegeven als: 3 Zussen, 1 auto. Ook andere boeken van de schrijfster zijn naar het Nederlands vertaald van uitgever de Fontein.

Boeken:

• 3 zussen, 1 auto (2005)

• 13 Enveloppen & 1 rugzak (2006)

• Kamer 16 (2008)

• Zomer, zee & zoute zoenen (2008)

• 2+1 (2010)

• Love Street 13 (2010)

• De laatste envelop (2011)

• Moordjaar (2012)

• Blind date (2012)

www.wikipedia.org

4. Leeservaring

Wauw! Wat een leuk boek. Om een boek te kiezen om te lezen lees ik altijd de achterkant, en bij dit boek had ik meteen zoiets van: dit is hem! Het boek was ook met 2 dagen uit. Moordjaar leest snel door, zit vol spanning en momenten die je aan het lezen laten. Dit boek leg je niet snel meer weg. Ik ben pas begonnen aan ‘De Laatste Envelop’, ook van Maureen Johnson en aan haar manier van schrijven kun je heel goed merken dat ze getalenteerd is! Ook een of andere manier houdt ze je aan het lezen. Zeker een boek om aan te raden!

 

5. Verwerkingsopdracht

Beschrijf hoe de schrijver spanning in zijn verhaal brengt
Ten eerste begint Maureen dit verhaal met dat het eerste slachtoffer van de Rippermoord gevonden wordt. Je zit er meteen in. Daarna switcht ze naar Rory: de hoofdpersoon die in Londen, de wijk van de Rippermoorden. Al gauw krijgt Rory (soms op voorspelbare momenten) te maken met de Rippermoorden. Maureen verzwijgt dingen, maar laat je als lezer wel denken over wat er aan de hand kan zijn. Zo heb je vermoedens, maar kan er uiteindelijk iets heel onverwachts gebeuren.